Lucas draaide zich nog een keer om.
Hij keek door zijn wimperhaartjes heen en zag dat het
nog donker was.
Het was een midzomer dag en de nacht liet zich nog lang niet zien,
maar voor Lucas was het altijd donker.
Hij kan zich niet meer herinneren hoe lang hij hier al ligt en hoe lang hij de nacht al in de ogen kijkt. Zijn dromen vervagen al een hele lange tijd en de nachtmerries nemen elke nacht een ergere vorm aan.
Zo af en toe hoort hij stemmen, stemmen van zijn familie en vrienden, heel soms hoort hij het klaaglijke gefluister van Esther zijn ex-vriendin. hij had het uitgemaakt en toen kwam het ongeluk. En toen werd het zwart. Hij wilde schreeuwen, gillen zorgen dat alles in de duisternis verdween en dat hij de weg naar het licht terug kon vinden en hij had geen idee wat hem zojuist overkomen was.
Het was een midzomer dag en de nacht liet zich nog lang niet zien,
maar voor Lucas was het altijd donker.
Hij kan zich niet meer herinneren hoe lang hij hier al ligt en hoe lang hij de nacht al in de ogen kijkt. Zijn dromen vervagen al een hele lange tijd en de nachtmerries nemen elke nacht een ergere vorm aan.
Zo af en toe hoort hij stemmen, stemmen van zijn familie en vrienden, heel soms hoort hij het klaaglijke gefluister van Esther zijn ex-vriendin. hij had het uitgemaakt en toen kwam het ongeluk. En toen werd het zwart. Hij wilde schreeuwen, gillen zorgen dat alles in de duisternis verdween en dat hij de weg naar het licht terug kon vinden en hij had geen idee wat hem zojuist overkomen was.
Goedemorgen mevrouw Deunen ! Lucas boekt helaas nog geen vooruitgang.
Hij heeft zijn ogen nog niet geopend en reageert niet op de medicijnen.
Anneke keek verdrietig en bedankte de zuster die de middagdienst over nam voor de mededeling, die al weken lang elke dag hetzelfde was.
Lucas lag nu al 23 dagen in een coma en er was in die lange dagen waar geen einde aan lijkt te komen nog geen enkele hersenactiviteit geweest. Toch wilde ze niet opgeven.
Zij geloofde er in dat hij op een dag wakker zou
worden. Al zou hij een kas plantje worden ze wist dat hij het leven te veel
waardeerde om het zomaar op te geven. Hem van de beademing afhalen , alleen de
gedachte al , maakte Anneke zo ontzettend benauwt dat ze zelf ook een beetje
dood ging vanbinnen , en dat ze regelrecht de apparatuur van hem aan haar
zouden moeten bevestigen mochten ze willen voorkomen dat mevrouw een hart
stilstand kreeg.
Lucas zijn vader had hem niet meer willen bezoeken nadat het onwaarschijnlijk werd bevonden dat hij nog uit deze coma zou raken. Hij verkondigde ijs koud dat ze dan ‘’de stekkers er maar uit moesten trekken’’ waar op mevrouw Deunen opnieuw een paniek aanval kreeg.
De bittere smaak in haar mond nam toe elke keer als zij er aan dacht hoe haar zoon in zo’n bizar ongeluk terecht kon komen . Het was een dood normale donderdag Lucas zou naar Esther gaan zoals altijd en Anneke zelf was bezig in de tuin, totdat Esther in tranen belde dat Lucas het had uitgemaakt, weg was gelopen van haar en op de brug in elkaar was gezakt en met zijn hoofd op de reling was gevallen.
Lucas zijn vader had hem niet meer willen bezoeken nadat het onwaarschijnlijk werd bevonden dat hij nog uit deze coma zou raken. Hij verkondigde ijs koud dat ze dan ‘’de stekkers er maar uit moesten trekken’’ waar op mevrouw Deunen opnieuw een paniek aanval kreeg.
De bittere smaak in haar mond nam toe elke keer als zij er aan dacht hoe haar zoon in zo’n bizar ongeluk terecht kon komen . Het was een dood normale donderdag Lucas zou naar Esther gaan zoals altijd en Anneke zelf was bezig in de tuin, totdat Esther in tranen belde dat Lucas het had uitgemaakt, weg was gelopen van haar en op de brug in elkaar was gezakt en met zijn hoofd op de reling was gevallen.
Lucas was gewichtloos in zijn hoofd maar zijn benen voelden zwaar.
Zijn dromen reikten niet verder dan
het plafond boven hem.
De muren kwamen blijkbaar alsmaar dichterbij en hij kon steeds moeilijker de gesprekken volgen die boven hem uit vlogen.
Het voelde alsof hij geen lucht kreeg en alsof zijn hersenen een opdonder hadden gehad.
Lucas hoorde vage termen zoals hersendood en de stekker er uit trekken en hij raakte in paniek want hij leefde! Hij ademde!
Een zuster kwam binnen en de ruzie tussen Anneke en Alec stopte abrupt.
Lucas voelde zich koud van binnen. Hij kon de ruzie niet stoppen en zijn keel voelde zo droog dat schreeuwen ook niet zou lukken.
Hij concentreerde zich op zijn voeten en een teen bewoog maar niemand die het zag.
Hij hoorde de zuster zeggen dat zijn infuus vervangen moest worden en dat zijn ouders moesten vertrekken. Ze verdwenen in stilte , althans dat nam hij aan.
Ik weet het zeker! Riep Anneke hysterisch. Ik weet het zeker zijn teen bewoog.
Ach Anneke, dat is je verbeelding . Iedereen wil dat Lucas er boven op komt maar wees eens realistisch! Onze zoon is hersendood! Hij zal nooit wakker worden en hij hoort ons niet meer. En ook al zou zijn teen hebben bewogen sjeezeg dan was dat vast een zenuwstuip.
Alec hou op ! ik wil er niks meer over horen . Jij wilt gewoon je zoon op geven terwijl hij daar ligt te vechten voor zijn leven. Hij is verlamd waarschijnlijk blind en doof Anneke! Wil je hem dat aan doen mocht hij inderdaad ooit nog wakker worden?
De muren kwamen blijkbaar alsmaar dichterbij en hij kon steeds moeilijker de gesprekken volgen die boven hem uit vlogen.
Het voelde alsof hij geen lucht kreeg en alsof zijn hersenen een opdonder hadden gehad.
Lucas hoorde vage termen zoals hersendood en de stekker er uit trekken en hij raakte in paniek want hij leefde! Hij ademde!
Een zuster kwam binnen en de ruzie tussen Anneke en Alec stopte abrupt.
Lucas voelde zich koud van binnen. Hij kon de ruzie niet stoppen en zijn keel voelde zo droog dat schreeuwen ook niet zou lukken.
Hij concentreerde zich op zijn voeten en een teen bewoog maar niemand die het zag.
Hij hoorde de zuster zeggen dat zijn infuus vervangen moest worden en dat zijn ouders moesten vertrekken. Ze verdwenen in stilte , althans dat nam hij aan.
Ik weet het zeker! Riep Anneke hysterisch. Ik weet het zeker zijn teen bewoog.
Ach Anneke, dat is je verbeelding . Iedereen wil dat Lucas er boven op komt maar wees eens realistisch! Onze zoon is hersendood! Hij zal nooit wakker worden en hij hoort ons niet meer. En ook al zou zijn teen hebben bewogen sjeezeg dan was dat vast een zenuwstuip.
Alec hou op ! ik wil er niks meer over horen . Jij wilt gewoon je zoon op geven terwijl hij daar ligt te vechten voor zijn leven. Hij is verlamd waarschijnlijk blind en doof Anneke! Wil je hem dat aan doen mocht hij inderdaad ooit nog wakker worden?
Nee natuurlijk niet; riep Anneke kwaad.
Maar ik geloof gewoon niet dat er geen leven meer zit in onze jongen. Hij - is - hersendood!
En waarom geloof je dat Alec ?
Omdat wat mensen in witte pakken dat ons vertellen? Omdat die lijntjes op de monitor geen activiteit weergeven? Wie zegt dat zij gelijk hebben , en wie zegt dat die monitoren en onderzoeken niet verouderd zijn of dat ze het gewoon mis hebben?
Ik geloof dat er nog leven in Lucas is.
Lucas hoorde de woorden van zijn moeder vaag voorbij komen. Hij voelde pijn en verdriet.
Vooral veel verdriet en hij wilde huilen maar de tranen bleven steken in zijn traan buizen.
Zijn ogen bleven gesloten en hij had nog steeds geen gevoel in zijn ledematen.
Hij was teleurgesteld in zijn vader die er van overtuigt was dat hij niet meer was dan een kasplantje gekoppeld aan allerlei slangetjes en monitoren, maar hij begreep wel dat zijn vader hem opgegeven had. Hij was een man van feiten en niet van het geloof , zo was hij altijd al geweest en zo zou het blijven ook.
Maar ik geloof gewoon niet dat er geen leven meer zit in onze jongen. Hij - is - hersendood!
En waarom geloof je dat Alec ?
Omdat wat mensen in witte pakken dat ons vertellen? Omdat die lijntjes op de monitor geen activiteit weergeven? Wie zegt dat zij gelijk hebben , en wie zegt dat die monitoren en onderzoeken niet verouderd zijn of dat ze het gewoon mis hebben?
Ik geloof dat er nog leven in Lucas is.
Lucas hoorde de woorden van zijn moeder vaag voorbij komen. Hij voelde pijn en verdriet.
Vooral veel verdriet en hij wilde huilen maar de tranen bleven steken in zijn traan buizen.
Zijn ogen bleven gesloten en hij had nog steeds geen gevoel in zijn ledematen.
Hij was teleurgesteld in zijn vader die er van overtuigt was dat hij niet meer was dan een kasplantje gekoppeld aan allerlei slangetjes en monitoren, maar hij begreep wel dat zijn vader hem opgegeven had. Hij was een man van feiten en niet van het geloof , zo was hij altijd al geweest en zo zou het blijven ook.
Zijn moeder was meer het zachtaardige type die altijd bleef geloven in het goede.
Zo'n iemand die niemand het slechte toewenst al zouden zij haar pijn doen.
Zijn moeder was gebroken vanbinnen en hij zat vast in dit lichaam.
Hij moest er iets op bedenken!
Was het niet zo dat je uit je lichaam kon treden als je klaar was om dood te gaan?
Hij had het gezien in films en gelezen in boeken. Hij had altijd al een fascinatie gehad voor medische theorieën en boven natuurlijke veranderingen in het lichaam.
Iemand moest die stekker er uit trekken!
Hij zou uit het lichaam treden en een brief schrijven aan zijn moeder. Hij leefde in zijn hoofd. Alleen over zijn lippen kwam geen woord. Helaas was dit te gevaarlijk. Te lang uit zijn lichaam treden betekende het mortuarium .
En dat was wel het laatste dat Lucas wilde.
Hij voelde de kilte al wanneer ze het doek over zijn hoofd wilden trekken en de tranen van zijn moeder die over zijn dode lichaam dwaalden. Hij huilde van uit zijn hart alleen al bij de gedachte er aan. En toch moest hij iets zien te bedenken waardoor hij uit deze coma zou ontwaken. Hij was niet hersendood toch? Want dan had hij toch geen emoties meer kunnen voelen? En hij wilde leven! Hij hield er van en had nooit iets voor lief genomen sinds de dood van zijn beste vriend toen ze beiden 8 jaar oud waren. Het was een tragische gebeurtenis die hem altijd bij zou blijven. En nu ligt hij daar in het zelfde bed waar zijn vriend toen had gelegen, de geschiedenis herhaalde zich . Hersendood....
Bij zijn vriend Tim hadden ze wel de apparatuur afgekoppeld. Zijn ademhaling stopte vrijwel meteen en hij ziet nog steeds het kille bijna blauwe omhulsel in het graf liggen dat ooit zijn vriend was geweest.
Hij wilde huilen. Dit mocht niet met hem gebeuren! Hij voelde de regen tegen de ramen tikken en glimlachte. De regen zou wel voor hem huilen , meer tranen dan hij ooit zou kunnen huilen in een heel leven. Zoveel tranen in slechts een paar minuten tijd .
Alec ! kijk dan toch. kijk dan !
Hij glimlacht zie je ?
Anneke dat zal dan wel een stuiptrekking zijn.
Lucas jongen , hoor je me ? Je moeder is hier , ik wil dat je weet dat ik van je hou.
Geef me alsjeblieft een teken, ik weet dat er nog leven in je zit.
Anneke!; riep Alec, maar ze ging door met praten tegen haar zoon.
ANNEKE GENOEG !
Nee Erik . nee .
Hij voelde de kilte al wanneer ze het doek over zijn hoofd wilden trekken en de tranen van zijn moeder die over zijn dode lichaam dwaalden. Hij huilde van uit zijn hart alleen al bij de gedachte er aan. En toch moest hij iets zien te bedenken waardoor hij uit deze coma zou ontwaken. Hij was niet hersendood toch? Want dan had hij toch geen emoties meer kunnen voelen? En hij wilde leven! Hij hield er van en had nooit iets voor lief genomen sinds de dood van zijn beste vriend toen ze beiden 8 jaar oud waren. Het was een tragische gebeurtenis die hem altijd bij zou blijven. En nu ligt hij daar in het zelfde bed waar zijn vriend toen had gelegen, de geschiedenis herhaalde zich . Hersendood....
Bij zijn vriend Tim hadden ze wel de apparatuur afgekoppeld. Zijn ademhaling stopte vrijwel meteen en hij ziet nog steeds het kille bijna blauwe omhulsel in het graf liggen dat ooit zijn vriend was geweest.
Hij wilde huilen. Dit mocht niet met hem gebeuren! Hij voelde de regen tegen de ramen tikken en glimlachte. De regen zou wel voor hem huilen , meer tranen dan hij ooit zou kunnen huilen in een heel leven. Zoveel tranen in slechts een paar minuten tijd .
Alec ! kijk dan toch. kijk dan !
Hij glimlacht zie je ?
Anneke dat zal dan wel een stuiptrekking zijn.
Lucas jongen , hoor je me ? Je moeder is hier , ik wil dat je weet dat ik van je hou.
Geef me alsjeblieft een teken, ik weet dat er nog leven in je zit.
Anneke!; riep Alec, maar ze ging door met praten tegen haar zoon.
ANNEKE GENOEG !
Nee Erik . nee .
Anneke stortte in, ze
greep naar haar hart en Lucas schreeuwde geluidloos naar zijn moeder. Hij
voelde haar aanwezigheid sterker worden in zijn geest wat betekende dat zijn
moeder ook haar bewust zijn had verloren.
Alec raakte in shock en bleef in de hoek op de grond van de kamer van Lucas zitten terwijl Anneke werd afgevoerd.
Ze had een hart stilstand gehad en was intussen al 2 minuten klinisch dood.
De ex vriendin van Lucas kwam zijn kamer binnen.
Het eerst wat ze zag was de altijd zo sterke man die nu in een hoek op de grond zat , als een doodsbange haas.
Het eerst wat in haar opkwam was dat Lucas dood was,
maar alle slangetjes zaten nog waar ze zaten en op de monitor was nog duidelijk een hart slag te zien.
En er liepen tranen uit zijn ogen! Ze depte zijn gezicht droog met de mouw van haar trui en boog zich vervolgens over hem heen voor een kus op zijn wang.
Vervolgens begon ze tegen Alec te praten maar die zij nog steeds geen woord. Een zuster kwam binnen en zag Alec in shock toestand.
Alec raakte in shock en bleef in de hoek op de grond van de kamer van Lucas zitten terwijl Anneke werd afgevoerd.
Ze had een hart stilstand gehad en was intussen al 2 minuten klinisch dood.
De ex vriendin van Lucas kwam zijn kamer binnen.
Het eerst wat ze zag was de altijd zo sterke man die nu in een hoek op de grond zat , als een doodsbange haas.
Het eerst wat in haar opkwam was dat Lucas dood was,
maar alle slangetjes zaten nog waar ze zaten en op de monitor was nog duidelijk een hart slag te zien.
En er liepen tranen uit zijn ogen! Ze depte zijn gezicht droog met de mouw van haar trui en boog zich vervolgens over hem heen voor een kus op zijn wang.
Vervolgens begon ze tegen Alec te praten maar die zij nog steeds geen woord. Een zuster kwam binnen en zag Alec in shock toestand.
Wat is er gebeurd ? vroeg Esther aan
de des betreffende zuster. Wat is er in hemelsnaam aan de hand?
Maar niemand gaf haar antwoord toen Alec uit de kamer werd verwijderd. Lucas begon toch een beetje medelijden met haar te krijgen. Zijn gedachten werden steeds sterker en hij kon haar zelfs zien huilen!
glas helder! Was hij dan toch uit getreden? Lucas draaide zich om en zag zijn levenloze lichaam liggen. Hij raakte het aan en kwam vliegensvlug in zichzelf terug .
Hij had nog nooit zo'n grote angst gekend, en tegelijkertijd was het een enorme kick.
Toen Esther eindelijk vertrokken was probeerde hij het opnieuw. Hij dacht aan zijn moeder en zijn geest werd naar haar toe getrokken. Ze lag bij spoed eisende hulp.
Slechts enkele kamers naast hem. Het leek uren te duren maar het waren enkele minuten totdat hij weer terug gezogen werd naar zijn eigen lichaam. Het had blijkbaar iets te lang geduurd want op de monitor was te zien dat zijn hart er mee had gestopt. Shit man, dit was dus de prijs om uit te treden! Maar aan de andere kant wist hij nu wel dat 40 minuten dus echt de grens was.
1, 2 LOS ! kom op jongen! 1 2 , LOS .
Ach laat hem toch gaan ! De vader wil er toch al mee kappen. Hoe kun je dat nu zeggen, de moeder heeft ook recht op keuze, en haar toestand is nu zo kritiek, ze kan echt de dood van haar zoon er niet bij hebben ! 1,2 LOS.
We hebben hem terug! Zuster, ik snap niet waarom u nog moeite doet? De jongen is hersendood, als hij stopt met ademen, dan is dat gewoon het einde,meer kunnen we niet doen. Als zijn hart mee ophoudt, dan moet het zo zijn! Waarom blijven we hem in leven houden?
Omdat het ook een mens is. En eigenlijk, geloof ik niet dat er niks meer over is van zijn geest.
Maar niemand gaf haar antwoord toen Alec uit de kamer werd verwijderd. Lucas begon toch een beetje medelijden met haar te krijgen. Zijn gedachten werden steeds sterker en hij kon haar zelfs zien huilen!
glas helder! Was hij dan toch uit getreden? Lucas draaide zich om en zag zijn levenloze lichaam liggen. Hij raakte het aan en kwam vliegensvlug in zichzelf terug .
Hij had nog nooit zo'n grote angst gekend, en tegelijkertijd was het een enorme kick.
Toen Esther eindelijk vertrokken was probeerde hij het opnieuw. Hij dacht aan zijn moeder en zijn geest werd naar haar toe getrokken. Ze lag bij spoed eisende hulp.
Slechts enkele kamers naast hem. Het leek uren te duren maar het waren enkele minuten totdat hij weer terug gezogen werd naar zijn eigen lichaam. Het had blijkbaar iets te lang geduurd want op de monitor was te zien dat zijn hart er mee had gestopt. Shit man, dit was dus de prijs om uit te treden! Maar aan de andere kant wist hij nu wel dat 40 minuten dus echt de grens was.
1, 2 LOS ! kom op jongen! 1 2 , LOS .
Ach laat hem toch gaan ! De vader wil er toch al mee kappen. Hoe kun je dat nu zeggen, de moeder heeft ook recht op keuze, en haar toestand is nu zo kritiek, ze kan echt de dood van haar zoon er niet bij hebben ! 1,2 LOS.
We hebben hem terug! Zuster, ik snap niet waarom u nog moeite doet? De jongen is hersendood, als hij stopt met ademen, dan is dat gewoon het einde,meer kunnen we niet doen. Als zijn hart mee ophoudt, dan moet het zo zijn! Waarom blijven we hem in leven houden?
Omdat het ook een mens is. En eigenlijk, geloof ik niet dat er niks meer over is van zijn geest.
Dan geloof jij maar
wat je geloven wilt maar ik haal je van deze patiënt af. Het is niet goed
je vast te klampen aan iets wat al aan het vergaan is. Je praat alsof het
over een kamer plant gaat ! Dat is hij toch ook, zei de dokter in kwestie.
Ga naar huis Anja je trekt dit je veels te persoonlijk aan . Nee ik ga
niet naar huis. Deze jongen heeft ook recht op leven . Zijn ouders hebben
recht op hun zoon. Oja Anja? Als het aan de vader had gelegen
hadden we de stekkers er al lang uit getrokken . Zijn moeder ligt zelf in coma
en kan haar wensen niet meer uitspreken en ook al kon ze dat wel had zij toch
niks meer in te brengen.
De vader verkeerd in shock toestand dokter! U kunt hem ook geen beslissingen laten nemen. Dat klopt Anja .
Daarom neem ik de beslissing . Dus jij gaat beslissen over leven of dood? Jij beslist of deze jongen sterft? Anja er zijn zat mensen die organen nodig hebben. Als we te lang wachten gaan zijn organen achter uit en kunnen we ze niet meer gebruiken om andere levens te redden. Hij is hersendood. Nee dokter, ik geloof niet dat hij hersendood is. Hij lijkt te reageren op gebeurtenissen en volgens zijn vriendin Esther heeft hij zelfs gehuild . Ik weet dat dit toeval kan zijn maar ik geloof niet meer in het toeval.
De vader verkeerd in shock toestand dokter! U kunt hem ook geen beslissingen laten nemen. Dat klopt Anja .
Daarom neem ik de beslissing . Dus jij gaat beslissen over leven of dood? Jij beslist of deze jongen sterft? Anja er zijn zat mensen die organen nodig hebben. Als we te lang wachten gaan zijn organen achter uit en kunnen we ze niet meer gebruiken om andere levens te redden. Hij is hersendood. Nee dokter, ik geloof niet dat hij hersendood is. Hij lijkt te reageren op gebeurtenissen en volgens zijn vriendin Esther heeft hij zelfs gehuild . Ik weet dat dit toeval kan zijn maar ik geloof niet meer in het toeval.
Lucas zijn vader lag nu al een week
thuis op bed uit te rusten. De buurvrouw kwam elke dag langs om hem in de gaten
te houden. Het was natuurlijk ook tragisch.
Eerst je zoon hersendood en in coma en dan je vrouw ook nog eens. Logisch dat een mens dan in shock raakt.
Ze probeerde hem nog over te halen om zijn vrouw te bezoeken maar daar wilde meneer niks van weten.
Het enige wat hij deed was naar het fotolijstje op het nachtkastje kijken . Daar prijkte een foto van zijn gezin.
Lucas 2 jarige gezichtje keek vrolijk naar de camera terwijl Anneke hem vast hield.
Alec sloot zijn ogen en viel weer in een onrustige slaap.
Intussen werd Anneke wakker in het ziekenhuis.
Alec werd meteen gebeld maar weigerde te komen.
Toen haar werd gevraagd of ze nog herinnerde wat er gebeurd was begon ze meteen haar verhaal.
Is Lucas wakker? Hij praatte tegen me !|
Mag ik hem zien ? Waar is hij?
Mevrouw Deunen!
Jaja het is vrijdag. Mijn naam is Anneke Deunen.
Ik heb echt geen geheugen verlies hoor !
Waar is mijn zoon? Ik zei u toch hij is niet hersendood!
Mevrouw Deunen! Uw zoon ligt helaas nog steeds in coma.
Wat? nee dat kan niet, hij praatte tegen me ..
Sorry mevrouw dat kan niet .
Maar ' probeerde Anneke, dat kan niet.
Ze sloeg haar ogen neer en begon te huilen
Het is beter dat u uw rust pakt mevrouw.
Dit is beter voor uw herstel.
De nachten leken alsmaar langer te duren.
De pijn van de nacht doordrong zijn ziel.
Zijn hart was allang los van zijn lichaam,
De ademhaling die hij hoorde was niet meer van zichzelf.
Maar opgewekt door allerlei apparaten.
Het enige wat nog van hemzelf was waren zijn gedachtes,
en zelfs daar was hij al over aan het twijfelen.
Zijn ademhaling zou niet stoppen, maar zou doorgaan als een straf.
Hij lag daar maar en inmiddels was de hoop al vergaan,
Hij zou niet wakker worden , zijn ogen zouden zich niet openen,
dus lag hij daar maar naar de binnen kant van zijn oogleden te staren,
maar hij sliep niet .
Eerst je zoon hersendood en in coma en dan je vrouw ook nog eens. Logisch dat een mens dan in shock raakt.
Ze probeerde hem nog over te halen om zijn vrouw te bezoeken maar daar wilde meneer niks van weten.
Het enige wat hij deed was naar het fotolijstje op het nachtkastje kijken . Daar prijkte een foto van zijn gezin.
Lucas 2 jarige gezichtje keek vrolijk naar de camera terwijl Anneke hem vast hield.
Alec sloot zijn ogen en viel weer in een onrustige slaap.
Intussen werd Anneke wakker in het ziekenhuis.
Alec werd meteen gebeld maar weigerde te komen.
Toen haar werd gevraagd of ze nog herinnerde wat er gebeurd was begon ze meteen haar verhaal.
Is Lucas wakker? Hij praatte tegen me !|
Mag ik hem zien ? Waar is hij?
Mevrouw Deunen!
Jaja het is vrijdag. Mijn naam is Anneke Deunen.
Ik heb echt geen geheugen verlies hoor !
Waar is mijn zoon? Ik zei u toch hij is niet hersendood!
Mevrouw Deunen! Uw zoon ligt helaas nog steeds in coma.
Wat? nee dat kan niet, hij praatte tegen me ..
Sorry mevrouw dat kan niet .
Maar ' probeerde Anneke, dat kan niet.
Ze sloeg haar ogen neer en begon te huilen
Het is beter dat u uw rust pakt mevrouw.
Dit is beter voor uw herstel.
De nachten leken alsmaar langer te duren.
De pijn van de nacht doordrong zijn ziel.
Zijn hart was allang los van zijn lichaam,
De ademhaling die hij hoorde was niet meer van zichzelf.
Maar opgewekt door allerlei apparaten.
Het enige wat nog van hemzelf was waren zijn gedachtes,
en zelfs daar was hij al over aan het twijfelen.
Zijn ademhaling zou niet stoppen, maar zou doorgaan als een straf.
Hij lag daar maar en inmiddels was de hoop al vergaan,
Hij zou niet wakker worden , zijn ogen zouden zich niet openen,
dus lag hij daar maar naar de binnen kant van zijn oogleden te staren,
maar hij sliep niet .
Hij liep rond en de
doktoren negeerden hem.
Hij wist dat hij geen geest was want hij kon niet door muren lopen en telkens als hij het probeerde had hij echte pijn gevoeld . Wie was dan dat levenloze lichaam dat daar lag? Lucas was het niet. En wat had hij vaak gewenst onzichtbaar te zijn maar nu het zo ver was wilde hij niks liever dan weer gewoon leven . Gewoon wakker worden in het echte leven in plaats van ronddolen in een ziekenhuis waar niemand hem zag. Of in ieder geval waar niemand hem wilde zien .
Hallo, Lucas ziet helaas nog steeds waanbeelden.
Hij loopt telkens in zichzelf te praten. Hij ziet hallucinaties, Nee hij hoort ons niet meneer.
Hij ligt in bed te schreeuwen dat niemand hem ziet, probeert telkens tegen de muur aan te rennen .
Hij voelt zich onzichtbaar denken wij . Hij luistert niet naar onze woorden en blijft maar vragen waarom we hem negeren . Het spijt me maar hij kan niet weg. Misschien moeten we hem wel opsluiten , dit kan niet langer zo doorgaan.Help me dan toch ! Hallo ! hallo, hier ben ik .
Waarom blijven jullie me negeren ? Waar is mijn moeder?
Breng me nou , ik zag toch dat zij me zag ! Waar is mijn vader ? WAAROM NEGEREN JULLIE ME !?
Hij wist dat hij geen geest was want hij kon niet door muren lopen en telkens als hij het probeerde had hij echte pijn gevoeld . Wie was dan dat levenloze lichaam dat daar lag? Lucas was het niet. En wat had hij vaak gewenst onzichtbaar te zijn maar nu het zo ver was wilde hij niks liever dan weer gewoon leven . Gewoon wakker worden in het echte leven in plaats van ronddolen in een ziekenhuis waar niemand hem zag. Of in ieder geval waar niemand hem wilde zien .
Hallo, Lucas ziet helaas nog steeds waanbeelden.
Hij loopt telkens in zichzelf te praten. Hij ziet hallucinaties, Nee hij hoort ons niet meneer.
Hij ligt in bed te schreeuwen dat niemand hem ziet, probeert telkens tegen de muur aan te rennen .
Hij voelt zich onzichtbaar denken wij . Hij luistert niet naar onze woorden en blijft maar vragen waarom we hem negeren . Het spijt me maar hij kan niet weg. Misschien moeten we hem wel opsluiten , dit kan niet langer zo doorgaan.Help me dan toch ! Hallo ! hallo, hier ben ik .
Waarom blijven jullie me negeren ? Waar is mijn moeder?
Breng me nou , ik zag toch dat zij me zag ! Waar is mijn vader ? WAAROM NEGEREN JULLIE ME !?
Ze voelde zijn adem nog steeds op haar huid terwijl er al een
half jaar verstreken was , toen ze hem voor het laatst zag. Dromend liet
ze de realiteit achter zich terwijl ze op zoek was naar een nieuwe morgen.
De wind blies zachtjes door haar haren en ze bewoog zich langzaam voort
zonder terug te denken aan waar ze begon. De oorverdovende stilte achtervolgde
haar maar ze gaf niet toe aan de eenzaamheid. Zij zou de juiste weg wel vinden
en de witte strepen op de snelweg leidde haar terug naar de weg naar hem .
Op blote voeten terug denkend aan alle leugens die
allemaal een waarheid bevatten , maar gisteren dat zal nooit morgen zijn.
De dagen vlogen voorbij evenals de vogels die ze elke ochtend hoorde
terwijl ze door het vochtige gras liep. Ontkennend dat ze niet naar
zichzelf op zoek was maar alleen naar hem.
